Czym jest poltergeist?
Poltergeist w wolnym tłumaczeniu oznacza „hałaśliwego ducha”. Słowo to pochodzi z języka niemieckiego. Jest to zespół zjawisk paranormalnych objawiający się samoistnym poruszaniem się rzeczy martwych lub generowaniem dźwięków (szurania, stukania, pukania), których źródła nie da się wskazać. Wszystkie z tych zjawisk mogą występować oddzielnie jak i łącznie. Choć brzmi to jak z bajki, poltergeisty możemy najczęściej zaobserwować w starych domach, szczególnie na strychach bądź w piwnicach. Czasami jednak zły duch może opętać nie tylko przedmioty, ale również ludzi. Wówczas robi się nad wyraz nieprzyjemnie.
Nawiedzony dom w Enfield
Jest to przykład jednego z najpopularniejszych doniesień dotyczących obecności poltergeista. Dramat rozegrał się w bliźniaczym domu w londyńskiej dzielnicy Enfield w 1977 roku i dotyczył samotnie wychowującej swoje dzieci matki – Peggy Hodgson. Szczególną uwagę duch skupił na najmłodszej z córek kobiety, jedenastoletniej Janet. Ów bytem miał być poprzedni lokator domu – Bill. Był on w stanie przemawiać przez usta dziewczynki, jednak zanim to nastąpiło musimy się wrócić do 30 sierpnia 1977 roku, kiedy doszło do pierwszych zjawisk paranormalnych. Podobno łóżka dzieci się trzęsły zaś ciężka, pełna ubrań komoda sama przesuwała się po podłodze. Zdesperowana matka często zmuszona była spać u sąsiadów, którzy jako pierwsi z zewnątrz próbowali ustalić, co się w domu dzieje. Bezkutecznie. Na miejsce została wezwana policja, jednak mundurowi też nie byli w stanie odpowiedzieć na to pytanie.
Sprawa nabrała rozpędu i wkrótce w domu Hodgsonów zjawili się dziennikarze, badacze zjawisk paranormalnych oraz ksiądz. Według ich relacji dom rzeczywiście był nawiedzony, a każdy z nich miał chociaż w małym skrawku doświadczyć zjawisk nadprzyrodzonych. Nagrano wiele taśm audio, które miały być dowodem na kontakt z duchem. Wykonano wiele zdjęć, na których dzieci rzekomo lewitują. Jednak znaleźli się też tacy, którzy poddali wątpliwości autentyczność opisywanych zdarzeń, sugerując, że cześć tej historii jest mistyfikacją – Janet oraz jej siostra miały ponoć być odpowiedzialne za niektóre z tych dziwnych rzeczy. Przyznały się do tego. Opinia publiczna szybko wysnuła inną teorię, sprzeczną z tą mówiącą o nawiedzonym domu. Dziewczynki miały się tak zachowywać, ponieważ chciały być w centrum uwagi, jako że wychowywały się bez ojca.
Trudno o ocenę
Od tajemniczych wydarzeń w Enfield minęło ponad czterdzieści lat. Dziś trudno ocenić, ile z tych dowodów jest prawdziwa, a ile rzeczy to mistyfikacja dzieci. Pozostaje więc jedynie wierzyć lub nie.
Bibliografia:
www.wikipedia.org
www.google.pl